فروش لوازم کارکرده و دست‌دوم در دنیا ایده‌ای است که از دیرباز با شعار جلوگیری از مصرف‌گرایی به عمل تبدیل شده و درکنار تحقق این ایده، امکان دسترسی ارزان‌تر به انواع کالاها را فراهم کرده است. اما آنچه لوازم آرایش را از دیگر اقلام مصرفی و کالاها متمایز می‌کند و ریسک فروش دست‌دوم آنها را بالا می‌برد، ملاحظات بهداشتی، مخصوصا در شرایط همه‌گیری کروناست.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، ممنوعیت واردات لوازم آرایش نیاز بازار به این محصولات را کاهش نداده، تولیدکنندگان داخلی نیاز بازار را پاسخ نداده‌اند و مصرف‌کنندگان حاضرند به قیمت به‌خطرانداختن سلامتی خود لوازم آرایشی را بخرند که به کیفیت آن اطمینان دارند.
مقالات بیشتر:سمساری در بلوارفردوس
فروش لوازم کارکرده و دست‌دوم در دنیا ایده‌ای است که از دیرباز با شعار جلوگیری از مصرف‌گرایی به عمل تبدیل شده و درکنار تحقق این ایده، امکان دسترسی ارزان‌تر به انواع کالاها را فراهم کرده است. اما آنچه لوازم آرایش را از دیگر اقلام مصرفی و کالاها متمایز می‌کند و ریسک فروش دست‌دوم آنها را بالا می‌برد، ملاحظات بهداشتی، مخصوصا در شرایط همه‌گیری کروناست. اما اصولا چرا لوازم دست‌دوم به‌رغم ریسک بالای بهداشتی، خریدار دارد؟ تقریبا همه اقلام دست‌دوم عرضه‌شده، نام برندهای مطرح را بر خود دارند؛ برندهایی که کمتر خریداری از پس خرید نوی آن برمی‌آید. این در شرایطی است که ممنوعیت واردات لوازم آرایش، نه‌تنها قیمت انواع خارجی بلکه قیمت تولیدات داخلی را هم بسیار بالا برده و این نخستین دلیل گرایش به خرید کالاهایی است که درکنار اطمینان از کیفیت بالا، ارزان‌تر هم هستند.
قیمت‌ها در بازار لوازم آرایش
با سخت‌شدن واردات، بیشتر سهم بازار لوازم آرایش را محصولاتی در اختیار گرفته‌اند که تحت لیسانس یا حتی نام برندهای خارجی در داخل کشور تولید می‌شوند. اما تولید این محصولات در داخل کشور به‌معنای ارزان‌بودن آنها نیست. مواداولیه تولید تماما وارداتی است و در دوسال اخیر قیمت ارز بیش از دوبرابر شده است. رشد هزینه تولید به‌ویژه طی امسال افزایش قیمت تمام محصولات را به‌دنبال داشته اما تغییرات قیمت در بازار لوازم آرایش و حتی بهداشتی بیش از اینها بوده تا جایی که به‌طور مثال قیمت تافت موی کاسپین، یکی از برندهای ایرانی، در طول یک‌سال‌و‌نیم گذشته 6برابر شده و از 5هزار تومان به 30هزار تومان رسیده است. سینره که در کنار دکتر ژیلا و هیدرودرم از برندهای معروف تولید لوازم آرایشی و بهداشتی ایرانی است، در طول یکسال گذشته قیمت محصولات خود را دوبرابر کرده و شامپوهای این برند از 11هزار تومان به 25هزارتومان رسیده است. دیگر برندها نیز همین میزان افزایش قیمت را در محصولات‌شان اعمال کرده‌اند.
رژلب 760هزار تومانی
ارزان‌ترین رژلب از برندهای شناخته‌شده و قابل اعتماد ایرانی هم‌اکنون 50هزار تومان قیمت دارد. کالیستا، مای و شان، برندهایی هستند که در یکسال اخیر محصولات آرایشی آنها طرفداران بیشتری پیدا کرده است. قیمت رژلب‌های کالیستا از 50هزار تومان شروع می‌شود و قیمت رژلب‌های برند‌شان از 75هزار تومان. برند لوسمنت هم رژهای خود را با قیمت 108هزار تومان عرضه می‌کند. بیشترین قیمت رژهای ایرانی تا سال پیش 30هزار تومان بود و در طول یکسال قیمت‌ها دو تا چهار برابر شده است. قیمت خارجی‌ها حتی اگر فیک باشد از این هم بالاتر است. قیمت رژهای برند ال روزتو ایتالیا از 200هزار تومان، ایزادورای سوئیس از 250هزار تومان و آرکانسیل فرانسه از 260هزار تومان شروع می‌شود و حتی در بعضی از فروشگاه‌ها رژهای بالای 700هزار تومان هم پیدا می‌شود؛ ازجمله رژSLA(ایوسن‌لورن) فرانسه با 760هزار تومان قیمت.
از ریمل 500هزار تومانی تا سایه چشم یک‌میلیونی
دیگر محصولات آرایشی هم به همین نسبت رشد قیمت داشته‌اند. اختلاف قیمت ایرانی و خارجی در بعضی از محصولات آرایشی به‌اندازه‌ای کم است که اگر از اورجینال‌بودن محصول خارجی مطمئن باشید خرید خارجی به‌صرفه‌تر است. ریمل‌های برند مای، این لِی و کالیستا هم‌اکنون کمتر از 80هزار تومان قیمت ندارند، درحالی‌که برندهای گلدن رز و فلورمار (هردو محصول کشور ترکیه) 120هزار تومان قیمت دارند. قیمت فیک همین برندها البته از انواع ایرانی هم پایین‌تر است و به‌خاطر نام آشنای آنها، خوب هم خریدار دارند. البته ریمل‌های اورجینال اروپایی قیمتشان خیلی بالاتر است؛ آرکانسیل 370هزار تومان، بورژوآ بین 400 تا 450هزار تومان و رِولوشن(انگلیس) 500هزار تومان قیمت دارند. در زمینه سایه چشم، اگر محصول اورجینال باشد قیمت‌ها باورنکردنی است؛ از سایه چشم دیور(فرانسه) 5رنگ 800هزار تومانی تا سفورا (فرانسوی) با یک میلیون و 800هزار تومان در بازار لوازم آرایش پیدا می‌شود. البته سایه‌های ایرانی هم قیمتشان خیلی کم نیست. سایه چشم تک‌رنگ مای 35هزار تومان قیمت دارد و قیمت دیگر برندها هم از این کمتر نیست. کرم‌پودر از جمله محصولات آرایشی است که به اذعان بیشتر مصرف کنندگان، هیچ‌یک از محصولات داخلی نتوانسته‌اند جای رقبای خارجی را بگیرند. البته بعضی از برندهای ایرانی مشتری‌های خوبی پیدا کرده‌اند اما این موفقیت تنها در سایه بی‌رقیب‌بودن آنها به‌دست آمده است و البته گران‌قیمت‌شدن انواع خارجی. قیمت 200هزار تومانی کرم‌پودر آرکانسیل حالا به 400هزار تومان رسیده، ایزادورا 550هزار تومان شده و کرم‌پودر فراروسی (رومانی) تا یک میلیون و 370هزار تومان افزایش قیمت داشته است. حتی برند نوت از کشور ترکیه هم کرم‌پودرش کمتر از 400هزار تومان نیست. در میان ایرانی‌ها، کرم‌پودر سینره 53هزار تومان، سی‌گل 44هزار تومان و مای 45هزار تومان قیمت خورده‌اند. در این حوزه محصولات فیک زیادی هم در بازار وجود دارد؛ در بعضی از مغازه‌های لوازم آرایشی شاید کرم‌پودرهای لورآل 150هزار تومانی هم پیدا کنید؛ محصولی که اورجینال آن کمتر از 800هزار تومان قیمت ندارد.
سوءاستفاده از نبود رقیب در بازار
افزایش شدید قیمت انواع محصولات آرایشی در یکسال اخیر درصد بالایی از مشتریان را از مغازه‌ها دور کرده و فروش لوازم آرایش به اذعان همه فروشندگان نسبت به گذشته بسیار کاهش یافته است. قیمت محصولات آرایشی و بهداشتی ایرانی در یکسال اخیر بیش از 100درصد بالا رفته، درحالی‌که در بیشتر اقلام مصرف‌کنندگان، کیفیت برندهای ایرانی را بسیار پایین‌تر از حتی برندهای متوسط خارجی می‌دانند. تولیدکنندگان البته ادعای متفاوتی دارند. یکی از تولیدکنندگان ایرانی که در یکی از پاساژهای غرب تهران فروشگاه لوازم آرایشی هم دارد معتقد است تولیدات ایرانی از لحاظ تنوع و کیفیت همپای رقبای خارجی پیش رفته‌اند و مشتری‌های خوبی هم پیدا کرده‌اند. او که بیشتر محصولات برند این لِی را در فروشگاهش عرضه کرده می‌گوید: تولیدات ایرانی با مواداولیه صددرصد خارجی تهیه می‌شوند و از این جهت با تولیدات خارجی قابل رقابت هستند. به‌گفته این فعال حوزه بهداشتی و آرایشی که مایل نیست نامش ذکر شود، تولیدکنندگان ایرانی تنها در زمینه تولید کالاهای برقی نتوانسته‌اند هنوز حرفی برای گفتن داشته باشند و محصولانی مثل سشوار، انواع اتوهای مو و ماشین‌های اصلاح که به‌دلیل وارد نشدن ایرانی‌ها به حوزه تولید این محصولات، تماما با واردات تامین می‌شوند. نکته جالب در صحبت‌های این تولیدکننده اذعان به این حقیقت است که نبود رقیب خارجی در بازار باعث شده تولیدکنندگان ایرانی، به‌ویژه در یکسال اخیر قیمت‌هایی برای کالاهایشان تعیین کنند که در شرایط برابر قادر به فروش محصول‌شان با نصف آن قیمت هم نیستند. نگاهی به قیمت‌های بازار نشان می‌دهد مشتری‌های لوازم آرایش امروز برای خرید محصولات ایرانی همان قیمتی را می‌پردازند که سال قبل برای برندهای خارجی می‌پرداختند. واقعیت این است که تولیدکنندگان ایرانی در بسیاری از اقلام، بازار را تامین می‌کنند اما بسیار گران.
افزایش گرانی و قاچاق؛ پیامدهای سیاست ممنوعیت واردات
لوازم آرایشی و بهداشتی از خرداد سال98 مشمول ممنوعیت واردات شد. هدف از این ممنوعیت که در شرایط آغاز دوباره تحریم‌های اقتصادی و کاهش منابع ارزی ایران انجام گرفت، حمایت از تولید داخلی عنوان شد اما درحقیقت صرفه‌جویی در تخصیص ارز برای واردات را هدف داشت. تغییر گروه و اولویت کالایی بسیاری از اقلام وارداتی ازجمله لوازم آرایشی برای کاهش خروج ارز از کشور در شرایطی بود که بسیاری از اقلام وارداتی تولیدات مشابهی در داخل کشور نداشتند و هنوز هم ندارند. تولید محصولات آرایشی و بهداشتی در ایران طی یک دهه گذشته پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای داشته و نام‌های زیادی توانسته‌‌اند جای خود را در مارکت لوازم آرایش کشور باز کنند. اما وابستگی بالا و تقریبا صددرصدی این صنعت به واردات مواداولیه را می‌توان نخستین نقطه ضعف آن دانست؛ چیزی که باعث شده قیمت این محصولات طی دوسال گذشته و به‌ویژه یکسال اخیر همپای افزایش نرخ ارز بالا برود. افزایش قیمت محصولات ایرانی و افزایش قاچاق، دو پیامد ناهنجار سیاست ممنوعیت واردات بود که دودش تنها به چشم مصرف‌کنندگان رفت.
تقاضای بالا و افزایش قاچاق
ممنوعیت واردات، پای لوازم آرایشی خارجی را از بازار ایران نبرید و البته چنین انتظاری هم وجود نداشت. در شرایط عادی و حتی پیش از ممنوعیت واردات هم بخش زیادی از تقاضای بازار لوازم آرایشی کشور از طریق واردات غیررسمی و قاچاق تامین می‌شد؛ چیزی در حدود 30درصد از سهم بازار. این سهم به‌گفته فعالان این حوزه، اکنون با ممنوعیت واردات رسمی به 70درصد رسیده است. از اردیبهشت98 یعنی از زمان آغاز ممنوعیت واردات تاکنون نرخ دلار دوبرابر شده و از 13 تا 14هزار تومان به محدوده 24هزار تومانی امروز رسیده است. دلار در مقاطعی از سال‌جاری قیمت 30هزار تومانی را هم دید و در تمام این مدت قاچاق لوازم آرایش به بازار ایران ادامه داشت. آنچه این تجارت ظاهرا پنهان را به‌رغم افزایش دست‌کم دوبرابری هزینه‌های آن توجیه اقتصادی می‌بخشد تقاضای بسیار بالا در بازار است.
بدون واردات نمی‌توانیم بازار را تأمین کنیم
گردش مالی بازار لوازم آرایشی در ایران اعم از وارداتی و تولید داخل سالانه بین 2 تا 2.5میلیارد دلار برآورد می‌شود که نیمی از این مبلغ مربوط به اقلام تولید داخلی است. معادل ریالی گردش مالی بازار ایران در زمینه محصولات آرایشی و بهداشتی حدود 60هزار میلیارد تومان است که این رقم، واردات و تولید داخلی در زمینه محصولات شوینده را نیز شامل می‌شود و تنها مختص لوازم آرایشی نیست. به‌گفته رئیس انجمن تولیدکنندگان و واردکنندگان کالاهای آرایشی، بهداشتی و عطریات، ایران در زمینه محصولات آرایشی رنگی مثل انواع رژلب‌ها، سایه‌های رنگی، پنکیک، انواع کرم‌پودر، ریمل و همچنین انواع کرم‌های تخصصی مثل ضد‌چروک و آبرسان متکی به واردات است. حمید مقیمی می‌گوید: در ایران تولیدکنندگان ما تنها قادر به تولید 10 تا 12رنگ رژلب هستند، درحالی‌که صدها رنگ با بهترین کیفیت در کمپانی‌های تخصصی تولیدکننده این محصولات ساخته می‌شود. او معتقد است باید بپذیریم که تکنولوژی تولید این محصولات در اختیار چند کشور و شرکت مطرح دنیاست و آنها سال‌ها در این زمینه از ما جلوتر هستند و بدون همکاری و ارتباط با این شرکت‌ها پیشرفتی در این زمینه نخواهیم داشت.
برچسب:
،
ادامه مطلب
بازدید:
